علی تقی‌زاده، فعال حوزه تولید پوشاک حجاب، با انتقاد از نبود حمایت‌های مؤثر از سوی نهادهای فرهنگی و اجرایی، از چالش‌های جدی تولیدکنندگان مجاز در رقابت با تولیدکنندگان زیرزمینی خبر داد. به گفته او، تولیدکنندگان فاقد مجوز محصولات خود را تا ۱۳ درصد ارزان‌تر عرضه می‌کنند و این موضوع، تولید پایدار و فرهنگی را با تهدید جدی مواجه کرده است.
نبود حمایت نهادی؛ مانعی برای تلفیق فرهنگ و هنر در طراحی پوشاک
تقی‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: تولیدکنندگان حوزه عفاف و حجاب اغلب بدون پشتیبانی نهادهایی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مؤسسات فرهنگی و انجمن‌های تخصصی فعالیت می‌کنند. او تأکید کرد که اگر حمایت‌های واقعی و میدانی از سوی انجمن‌هایی مانند انجمن عفاف و حجاب کشور صورت گیرد، انگیزه برای تلفیق مؤلفه‌های فرهنگی و هنری در طراحی‌ها افزایش خواهد یافت.
ظرفیت‌های داخلی برای صادرات مغفول مانده‌اند
وی با اشاره به اینکه بسیاری از برندهای نوپا تنها به بازار کشورهای اسلامی بسنده کرده‌اند، گفت: در داخل کشور ظرفیت‌های بالایی برای توسعه صادرات پوشاک حجاب وجود دارد، اما نبود حمایت‌های عملی باعث شده حتی تأمین پارچه اولیه در برخی شهرها مانند شهرکرد با مشکل مواجه شود. این کمبودها انگیزه جذب طراحان داخلی و بین‌المللی را کاهش داده است.
تولیدکنندگان واقعی در حاشیه؛ سود بیشتر برای تولیدکنندگان غیرمجاز
تقی‌زاده با انتقاد از فضای رقابتی نابرابر گفت: تولیدکنندگان فاقد مجوز، محصولات خود را ارزان‌تر عرضه می‌کنند و این موضوع باعث شده تولیدکنندگان رسمی با مشکلات مالی مواجه شوند. او تأکید کرد که اگر پوشاک حجاب به عنوان کالای فرهنگی شناخته شود، می‌تواند از معافیت‌های مالیاتی بهره‌مند شود؛ اما تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است.
سیاست‌های داخلی؛ مانع اصلی توسعه صنعت پوشاک حجاب
این تولیدکننده با بیان اینکه مشکل اصلی نه طراحی است و نه تأمین پارچه، بلکه سیاست‌گذاری‌های داخلی است، خواستار حمایت عملی مجلس شورای اسلامی و کارگروه ساماندهی مد و لباس شد. او با اشاره به طرح «فردوس» از سوی اسدالله سلیمانی، آن را نمونه‌ای از اقدام عملی در حمایت از تولید داخلی دانست.
لزوم اصلاح ساختار انجمن‌ها و مقابله با ادعاهای غیرواقعی
تقی‌زاده با انتقاد از حضور افراد غیرمتخصص در انجمن‌های صنفی گفت: بسیاری از کسانی که ادعای تولید دارند، حتی یک خیاط هم ندارند. باید سازوکاری ایجاد شود تا فقط تولیدکنندگان واقعی در انجمن‌ها عضو شوند و از حمایت‌ها بهره‌مند گردند.
پوشش ایرانی؛ میراثی تاریخی که باید احیا شود
او با اشاره به نمادهای تاریخی مانند تخت جمشید، پوشش کامل زنان ایرانی را نمونه‌ای از پیشینه فرهنگی دانست و افزود: امروز مسیر فرهنگی پوشش را گم کرده‌ایم و برخی افراد صرفاً به‌دلیل داشتن صفحات پرطرفدار در فضای مجازی به‌عنوان الگو معرفی می‌شوند، در حالی که تولیدکننده واقعی نیستند.
پایبندی به ارزش‌ها در برابر سودآوری نامناسب
تقی‌زاده در پایان گفت: اگرچه تولید پوشاک نامناسب سود بیشتری دارد، اما ما به ارزش‌های فرهنگی و دینی خود پایبندیم و برای ارتقای کیفیت و گسترش فرهنگ حجاب تلاش می‌کنیم. او خواستار بازنگری جدی در سیاست‌های حمایتی شد تا تولیدکنندگان داخلی بتوانند با قدرت بیشتری مسیر خود را ادامه دهند.
