امامعلی حبیبی، چهره ماندگار ورزش ایران و نخستین دارنده مدال طلای المپیک در تاریخ کشور، در سن ۹۴ سالگی چشم از جهان فروبست. این قهرمان نامدار که به «ببر مازندران» شهرت داشت، با کارنامه‌ای درخشان در عرصه کشتی آزاد، جایگاه ویژه‌ای در تاریخ ورزش ایران و جهان به خود اختصاص داده بود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران، حبیبی متولد ۵ خرداد ۱۳۱۰ در روستای درزی‌کلا از توابع شهرستان بابل بود. او در سال ۱۹۵۶ میلادی در رقابت‌های المپیک ملبورن، نخستین مدال طلای ایران را در وزن ۶۷ کیلوگرم کسب کرد و نام خود را برای همیشه در تاریخ ورزش کشور ثبت کرد.
علاوه بر افتخارآفرینی در المپیک، امامعلی حبیبی موفق شد در بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو به مقام قهرمانی برسد و سه مدال طلای جهانی را در سال‌های ۱۹۵۹ (تهران)، ۱۹۶۱ (یوکوهاما) و ۱۹۶۲ در دسته‌های وزنی مختلف به دست آورد. او به‌عنوان یکی از سریع‌ترین و فنی‌ترین کشتی‌گیران دوران خود شناخته می‌شد و فنون ابتکاری‌اش مانند «یک دست و یک پا» و «سر و ته یکی» که بعدها با عنوان «فن حبیبی» شهرت یافت، تحولی در سبک کشتی آزاد ایجاد کرد.
در سال ۲۰۱۳، اتحادیه جهانی کشتی نام امامعلی حبیبی را در تالار مشاهیر این رشته ثبت کرد؛ افتخاری که تنها نصیب معدود چهره‌های برجسته جهانی می‌شود. همچنین در روزهای اخیر، کتاب زندگی‌نامه این قهرمان با عنوان «سایه درختان گردو» منتشر شد؛ اثری که روایتگر زندگی پر فراز و نشیب مردی است که از دل خاک شمال برخاست و بر سکوی افتخار جهان ایستاد.
پس از پایان دوران ورزشی، حبیبی در سال‌های ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۶ به عنوان نماینده مردم بابل در مجلس شورای ملی فعالیت داشت و در عرصه اجتماعی نیز حضوری مؤثر داشت.
درگذشت امامعلی حبیبی نه‌تنها ضایعه‌ای برای جامعه ورزش ایران بلکه فقدانی بزرگ برای تاریخ کشتی جهان است. یاد و نام این اسطوره ملی همواره در دل علاقه‌مندان به ورزش و افتخارآفرینی باقی خواهد ماند. جامعه ورزش ایران و مردم مازندران با اندوه فراوان، این فقدان را به خانواده ایشان و دوستدارانش تسلیت می‌گویند.
