از زمانی که خبر برگزاری کنسرت خیابانی و بدون هزینه همایون شجریان در میدان آزادی رسانه‌ای شد، واکنش‌های مثبت و منفی فراوانی در شبکه‌های اجتماعی و محافل هنری به راه افتاد. با این حال، این خواننده مطرح سرانجام اعلام کرد که به‌دلیل نگرانی از مدیریت حجم انبوه مخاطبان، اجرای برنامه لغو می‌شود؛ تصمیمی که علاوه بر دلسردکردن هواداران، پرسش‌های تازه‌ای درباره مسئولیت دستگاه‌های ذی‌ربط و نحوه صدور مجوز پیش از اعلام رسمی برپایی این کنسرت در پی داشته است.
معاونت هنری ارشاد و ستاد برگزاری زیر ذره‌بین
همایون شجریان در اطلاعیه خود نوشت: «جلسات و بررسی‌های لازم باید ماه‌ها قبل از صدور مجوز انجام می‌شد، نه در دو روز مانده به اجرا.» هم‌زمان محمدامین توکلی‌زاده، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران، با انتشار یادداشتی تأکید کرد که گمان می‌کردند طرح‌ریزی‌ها توسط معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تدارک دیده شده، اما ناگهان متوجه شدند موضوع به شورای تأمین استان ارجاع شده و بخش‌های اجرایی شهرداری بی‌خبر مانده‌اند.
فیلم‌هایی از جوشکاری و مسدودسازی معابر پیرامون برج آزادی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که مخالفان می‌گویند با هدف جلوگیری از انتقال تجهیزات برگزاری اجرا انجام گرفته است. شجریان در بیانیه خود به «عدم صدور مجوز ورود وسایل» اشاره کرده و این پرسش را بار دیگر مطرح کرد که اگر شهرداری با برگزاری کنسرت مخالفت داشت، چرا یک روزنامه وابسته به آن خود موضوع را در صفحه اول برجسته کرد؟
انتقال مکان اجرا به ورزشگاه آزادی؛ راه‌حلی به‌جای لغو
شهردار تهران نیز در حیاط دولت اعلام کرد: «همه نهادها کمک کنند تا کنسرت در شرایط ایمن و قابل‌اطمینان برگزار شود.» از این رو پیشنهاد شد تا اجرای برنامه از فضای باز میدان آزادی به ورزشگاه آزادی منتقل شود. با این حال انتشار هم‌زمان خبر لغو کنسرت، به جای ایجاد آرامش، هزینه‌ای سیاسی و اجتماعی به همراه آورد.
مسأله رایگان بودن کنسرت و فشارهای سیاسی
از همان ابتدا تأکیدِ برگزارکنندگان بر «رایگان‌بودن» این کنسرت انتقاداتی را برانگیخت؛ منتقدان پرسیدند چگونه یک برنامه صددرصد رایگان است در حالی که اسپانسر آن یک بانک دولتی محسوب می‌شود؟ همچنین برخی کارشناسان می‌گویند فشارهای سیاسی، به‌ویژه از سوی برخی جریان‌های خارج از کشور، در منصرف ساختن شجریان نقش داشته است؛ هنرمندی که همواره زیر ذره‌بین ناظران داخلی و خارجی قرار دارد.
امید به نشاط و چالش پیش‌رو
حامیان این رویداد اما یک دلیل مشترک داشتند: تزریق نشاط به فضای عمومی و فراهم‌کردن دسترسی گروه‌های کم‌درآمد به کنسرتی از سطح جهانی. اکنون اما با انصراف هنرمند و سردرگمی بین احزاب ذی‌صلاح، آنچه به جای یک جشن موسیقایی در فضای شهری رقم خورد، ماجرایی پرحاشیه است که چند روزی هنر و سیاست را در کنار هم قرار داد.
برای برگزاری موفق برنامه‌های بزرگ در فضای باز، به‌ویژه در میادین پرتردد مانند آزادی، ضروری است:
- پیش‌بینی طرح جامع مدیریت جمعیت و ایمنی شهری
- هماهنگی از ماه‌ها قبل میان وزارت ارشاد، استانداری، فرمانداری و شهرداری
- صدور دقیق مجوزها و اطلاع‌رسانی شفاف به همه نهادهای اجرایی
- تخصیص مسیرهای دسترسی و تجهیزات لازم برای انتقال سخت‌افزار صحنه
- برنامه‌ریزی جایگزین برای مواقع اضطراری (نظیر انتقال به سالن سرپوشیده)
لغو کنسرت میدان آزادی، درسی است از لزوم برنامه‌ریزی دقیق و تعامل میان دستگاه‌ها تا هنرنمایی هنرمندان در فضای باز به امنیت و رضایت‌مندی مخاطبان منجر شود.
