مازندران، پایلوت ملی اشتغال زنان با ۹ گروه هدف
با انتخاب مازندران بهعنوان استان پایلوت ملی برای توسعه اشتغال زنان، ساختار جدیدی در بهرهبرداری از ظرفیتهای بانوان رقم میخورد. در نشست شورای برنامهریزی استان، زهرا بهروزآذر، معاون رئیسجمهور در امور زنان و خانواده، از آغاز رسمی این طرح با تفکیک دقیق ۹ گروه هدف خبر داد تا الگویی کاربردی برای سایر استانها ایجاد شود.
مازندران که پیشتر در مدیریت بحران و ترویج نقش زنان نمونه بوده، اینبار دستبهکار توانمندسازی اقتصادی بانوان شده است. بهروزآذر با اشاره به قرارگیری بیش از ۷۹ زن در تیم مدیریتی استانی، تأکید کرد انتخاب استاندار مازندران، نقطه عطفی برای ارتقای جایگاه زنان در بدنه اجرایی کشور بود.

گروههای هدف طرح اشتغال زنان مازندران
- زنان با معیشت شکننده (دهکهای پایین درآمدی تحت حمایت نهادهایی مانند کمیته امداد و بهزیستی)
- زنان خانهدار خانوادهمحور خواهان کار در منزل برای تأمین معیشت و مراقبت از فرزندان
- زنان سرپرست خانوار ناشی از فوت همسر یا طلاق، جمعیتی که بسیاری تجربه مدیریت مالی نداشتهاند
- زنان روستایی و عشایری با شیوه زندگی ویژه و نیازمند برنامههای بومیشده
- زنان آموزشدیده فنی ولی فاقد دسترسی به بازار کار رسمی
- دانشجویان و فارغالتحصیلان جویای کار (۶۴ درصد متقاضیان دانشگاه دختران هستند)
- زنان با گرایشهای تخصصی و نوآور برای ورود به عرصههای مدیریتی و دانشبنیان
- کارآفرینان خرد و صاحبان کسبوکار خانوادگی با پتانسیل ایجاد فرصتهای شغلی
- زنانی که کسبوکار راهاندازی کرده و میتوانند در مقیاس بزرگتر اشتغالزایی کنند
شناسایی این گروهها، امکان طراحی بستههای حمایتی تخصصی را فراهم میکند و از تکرار سیاستهای کلینگر و ناکارآمد جلوگیری میکند.
کلیدهای موفقیت و انتشار تجربه
- تقسیم کار میان دستگاههای دولتی و نهادهای حمایتی بر مبنای هر گروه هدف
- تدوین برنامههای شهرستانی و استانی با تأکید بر کارآفرینی از مرحله ایده تا توسعه
با تأکید بر ظرفیتهای بومی مازندران در بومگردی، صنایعدستی و کشاورزی خانوادگی، دولت میخواهد ۷۰ درصد تولیدات داخلی را با مشارکت زنان تقویت کند. در کنار آن، آموزشهای مهارتی، دورههای دیجیتال مارکتینگ و دسترسی به پلتفرمهای فروش آنلاین، حلقههای تکمیلکننده این زنجیره خواهند بود.
پایلوت مازندران قرار است با رصد مستمر شاخصهایی همچون نرخ ورود زنان به بازار کار، درآمد متوسط خانوادهها و تنوع مدلهای کسبوکار، نتایج خود را بهصورت دورهای برای مجلس و دستگاههای اجرایی گزارش کند. اگر این تجربه موفق جلوهگر شود، میتوان امیدوار بود الگوی فراگیری برای توسعه اشتغال زنان در سراسر کشور ایجاد شود.






