یک تکیه گاه اسکلتی مناسب برای ارائه نتایج زیبایی شناختی و عملکردی طولانی مدت ضروری است. جراحی بینی در گذشته، رینوپلاستی معمولاً یک عمل کاهشی بود که معمولاً منجر به از دست دادن ساپورت می شد، در حالی که عمل مدرن بر بازسازی ساختار بینی متمرکز است. ۳،۴ برای اینکه بینی صاف باشد، معماری موجود مجدداً تراز شده یا از پیوندها برای ایجاد ظاهری متقارن و مستقیم استفاده می شود. اغلب از هر دو راهبرد برای رسیدن به بینی صاف و متقارن استفاده می شود. به طور کلی، غضروف خودزا ماده ای است که بیشتر برای بازسازی بینی استفاده می شود و موادی را برای تقویت، تقویت، استتار و تغییر موقعیت پشتی منحرف شده فراهم می کند. منابع غضروف خودزا سپتوم بینی، غضروف گوش گوش و غضروف دنده ای هستند. ۵-۷
ارزیابی بیمار
انحرافات از یک تغییر شکل ظریف C شکل تا یک تغییر شکل شدید بینی پیچ خورده متغیر است. تجزیه و تحلیل سیستماتیک صورت و ارزیابی پشتی برای اصلاح ناهنجاری از این نوع حیاتی است. چنین تحلیلی با این واقعیت پیچیده است که اکثر چهره ها، در بررسی دقیق، به صورت عمودی یا افقی نامتقارن هستند. به این ترتیب، تراز کردن کامل بینی با یک طرف یا نیمی از صورت ممکن است آن را نسبت به طرف دیگر متقارن نکند. به عنوان مثال، یک سوم تحتانی صورت ممکن است در راستای خط وسط مستقیم با یک سوم بالایی صورت قرار نگیرد. عمل بینی از این رو، ساختن پشتی که آن دو نقطه خط وسط را به نصف تقسیم می کند، منجر به ایجاد یک بینی به یک طرف می شود. این نواقص و عدم تقارن ها باید قبل از هر عمل جراحی به بیمار گوشزد شود.
شاید تنها نقطه مرجع ثابت برای عکس جلویی یا قدامی-خلفی (AP) نقطه مرکزی بین کانتی داخلی روی بینی با سر در هواپیما فرانکفورت باشد. سایر نشانه های چهره به دلیل عدم تقارن صورت، برای تجزیه و تحلیل تقارن پشتی بی اثر هستند. ۸ یک خط مستقیم از مردمک به مردمک کشیده می شود. نقطه مرکزی بین کانتی داخلی مشخص شده است. از این