
توجه قلبی از شرایط دعا کردن است
دعا ارتباط قلبی بنده با خداوند
یک کارشناس مذهبی با تأکید بر اهمیت توجه قلبی در دعا گفت: دعا و عبادت، حالتی از تضرع و نیاز مخلوق به درگاه خالق است و زمانی به نتیجه میرسد که انسان بتواند ارتباط قلبی عمیقی با خداوند برقرار کند. به گفته وی، توجه به زمان دعا نیز در استجابت آن نقش مهمی دارد.
دعا مغز عبادت و سلاح مؤمن
حجتالاسلام والمسلمین حبیبالله زمانی در گفتوگویی اظهار کرد: در روایات اسلامی آمده است که «الدعاء مخّ العبادة»؛ یعنی دعا مغز عبادت است و هیچکس با وجود دعا هلاک نمیشود. قرآن کریم نیز وعده داده است: «ادعونی استجب لکم»؛ مرا بخوانید تا اجابت کنم. او افزود: در منابع دینی، دعا به عنوان سلاح مؤمن و ستون دین معرفی شده است. نمونه بارز آن در دوران دفاع مقدس مشاهده شد؛ زمانی که با وجود کمبود تجهیزات نظامی، ایمان و دعا موجب ایستادگی و پیروزی ملت ایران شد.

جایگاه دعا در سنت اهلبیت (ع)
این کارشناس مذهبی با اشاره به آموزههای ائمه اطهار (ع) گفت: اهلبیت به ما آموختهاند که چگونه با دعا به درگاه خداوند تقرب بجوییم. منابعی چون صحیفه سجادیه، زیارتنامهها و دعاهای معروف مانند دعای علقمه و دعای سریعالاجابه نمونههایی از این میراث معنوی هستند. وی تأکید کرد: دعا نباید صرفاً برای رفع مشکلات دنیوی باشد، بلکه باید در وهله نخست برای رشد معنوی و بندگی خداوند مورد توجه قرار گیرد.
اصرار در دعا و رضایت به تقدیر الهی
زمانی در ادامه افزود: پافشاری در دعا امری پسندیده است، اما تعیین زمان مشخص برای اجابت خواستهها صحیح نیست. چرا که ممکن است تحقق دعا به مصلحت نباشد یا در زمان دیگری به اجابت برسد. بنابراین، همراه با دعا باید همواره به تقدیر الهی راضی بود و زمان تحقق آن را به مشیت خداوند سپرد.
جمعبندی
کارشناسان دینی بر این باورند که توجه قلبی در دعا، همراه با اخلاص و رضایت به اراده الهی، مهمترین شرط استجابت است. دعا نه تنها ابزاری برای رفع نیازهای مادی، بلکه راهی برای تعالی روح و تقویت ایمان به شمار میرود.